Ako vam je promakao jedan od prvih tekstova na blogu i to- Dokumentacija potrebna za gradnju kuće u Crnoj Gori (LINK TEKSTA), upravo se nalazimo u fazi kada se čeka saglasnost glavnog gradskog arhitekte kako bi nastavili prikupljanje projektne dokumentacije.
Kako je obiman dio posla koji se tiče pribavljanja dokumentacija, tako sam i tekst o tome podijelio na dva dijele, gdje me upravo druga polovina za pisanje čeka tokom januara koji nam svima potraje koliko februar, mart i april zajedno čini mi se.
Naime, kada je u pitanju Opština Danilovgrad – Glavni gradski arhitekta je arh. Zorica Otašević i njena saglasnost je potrebna kako bi idejno rješenje kuće moglo da se nadogradi u glavni projekat sa svim fazama, što je sljedeći korak svakog graditelja (ako ide legalno) u pripremnom procesu. O tome ću detaljnije u zasebnom tekstu.
Kako je prošlo danas u Opštini Danilovgrad?
Poznat vam je skoro svima osjećaj kad dođete euforični na ispit koji ste spremali, ali prilikom ulaska u salu ili učionici se sjetite da ste preskočili jednu lekciju koja će “doći”.
E takav sam i ja bio kad sam trebao da popunim Zahtjev za dobijanje saglasnosti na idejno rješenje kod Glavnog gradskog arhitekte, jer sam zaboravio broj katastarske parcele na kojoj se nalazi plac.
Snašao sam se relativno lako u momentu, a zaslužan je pogađate – BLOG! 😀 Ranije jesenas sam pisao tekst o dobijanju Urbanističko-tehiničkih uslova za gradnju kuće i isto jednoj zavrzlami kojoj sam kumovao, o čemu možete pročitati ovdje.
Ono što je sada na Glavnom gradskom arhitekti jeste da u roku od 15 dana, koliko je zakonski rok, da saglasnost na idejno rješenje kuće ili eventualno dokument vrati na doradu, što se iskreno nadam da se neće desiti.
Na sajtu Opštine Danilovgrad je to sve zaista transparentno posloženo i lako je razumljivo tako da možete biti relaksirani. 🙂
Na pisarnici sam na kraju dobio jedinstveni broj pod kojim je zaveden predmet kako bih mogao da se interesujem ako u određenom periodu ne dobijem odgovor.
Ono što me često dočeka inače u Danilovgradu, a i ovog puta je bio slučaj jeste pitanje "Jesi li ti Živkov sin?" ili "Je li ti Željko Savović stric?", nakon čega uvijek čujem lijepe riječi o ocu i stricu koji su mu dva uzora u životu, što me učini srećnim. Nerijetko čujem i zajedničke uspomene i čak nestašluke (da se tako izrazim :) ) koje dijele sa ljudima koje ja susrijećem.
Posle Opštine Danilovgrad – “doping” na đedovinu
Nakon posjete zgradi Opštine Danilovgrad, zaputili smo se u Laleviće na plac i dronom napravili fotografije i video zapise koji tek treba da se obrađuju. Evo jedne slike izvučene iz video snimka samo za potrebe ovog teksta. Bavim se i video marketingom, tako da ću dati sve od sebe da napravim nešto reprezentativno. Nastojim naravno na pravi način skrenuti pažnju javnosti i izbaviti je makar na trenutak dnevno-poslovno-političke zbilje koja ne jenjava ni tokom predstojećih novogodišnjih i božićnih praznika. Cilj je ponuditi nešto drugačije.
A evo i još jedne od ljetos kada su se prvi put upoznali tad tromjesečni Mihailo i dunja – stamena četrdesetogodišnjakinja. Hemija se osjetila na prvi dodir, a pravo prijateljstvo tek slijedi.
Dunja je rodila ploda preko 200kg. Sljedeće godine ukoliko prinos bude na sličnom nivou, obećavam domaću rakiju od dunje.
Povratak na Početnu stranicu www.mojpovrataknaselo.me
